آراکس شیمی
آراکس شیمی

آراکس شیمی

تولید صنعتی سود پرک

سود پرک (سدیم هیدروکسید) ماده‌ای جامد و سفید رنگ با دمای ذوب 1388 درجه سانتی‌گراد و چگالی 2/13 گرم بر سانتی مکتر مکعب می‌باشد.
این ماده معمولا با خلوص ۹۸ یا ۹۹ درصد به مصارف گوناگون می رسد
هیدروکسید سدیم از نظر شکل ظاهری به چهار صورت عرضه می شود:
lye
سود مایع : سود مایع با استفاده از فرآیند هیدرولیز محلول آب نمک تولید می شود، سود مایع در پتروشیمی ها و واحد های تولیدی سود مایع تولید شده و ضمن انتقال توسط تانکرهای مخصوص به واحد های تولیدی سود پرک، در مخازن مخصوص تعبیه شده در واحد های تولیدی تخلیه می گردد.
flkes
سود پرک به رنگ سفید و بدون بو بوده و به صورت پرک یا پولک عرضه می شود.
(به دلیل پرک پرک بودن به آن سود پرک می گویند)
granol
گرانول :
سود گرانولی با حالت فیزیکی جامد، رنگ سفید و شبیه گلوله های کوچک برف است که در تولید آن از دقت و ظرافت بیشتری بکاربرده می شود .
این ماده معمولا به مصرف صنایع داروسازی و نساجی که دارای کاربردهای حساس تری می باشند مورد استفاده قرار می گیرد.
sodium hydroxid
سدیم هیدروکسید پودری :
که داری دانه هایی نسبتا ریز می باشد.
فرآیند تولید سود پرک
بیش از ۹۵ درصد ظرفیت تولید کلر و تقریباً ۱۰۰ درصد ظرفیت تولید سدیم هیدروکسید بر اساس فرآیند هیدرولیز آب نمک می‌باشد.
در این فرآیند محلول سدیم کلرید به‌صورت الکترولیزی به کلر (کلر گازی) و محلول سدیم هیدروکسید و هیدروژن تجزیه می‌شود.
اگر به جای استفاده از آب نمک (سدیم کلرید)، از محلول کلسیم کلرید یا پتاسیم کلرید به‌عنوان ماده اولیه استفاده شود،
محصول واکنش به‌جای سدیم، حاوی پتاسیم یا کلسیم خواهد بود.
همچنین فرآیندهایی وجود دارد که هیدروژن کلرید مایع را به هیدروژن و کلر و یا سدیم کلرید ذوب شده را به کلر و سدیم فلزی تبدیل می‌کنند.
در تولید سود مایع با استفاده از محلول سدیم کلرید به‌ عنوان ماده اولیه، به ازای تولید هر ۱۰۰۰ کیلوگرم کلر، حدود۱۱۲۶ کیلوگرم سدیم هیدروکسید و ۲۸ کیلوگرم هیدروژن تولید می شود.
مقدار زیادی از هیدروژن تولیدشده در این فرایند برای تولید آمونیاک،  هیدروکلریک اسید و هیدروژنه کردن ترکیبات آلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تولید مواد شیمیایی
سه روش جهت تولید سود سوز آور :
 روش غشایی (ممبران – Membrane cell)
روش دیافراگم (Diaphragm cell)
روش جیوه ای (مرکوری – Mercury cell)
تولید سود مایع با روش دیافراگم
با استفاده از روش سلول دیافراگمی، کلر، سود کاستیک و هیدروژن به صورت همزمان تولید می‌شوند.
در این فرآیند دو بخش رآکتور توسط یک صفحه دیافراگمی نفوذپذیر که اغلب از جنس آزبست است، از هم جدا شده‌اند.
در رآکتور دیافراگمی، آب نمک اشباع به بخش آند سلول یعنی جایی که گاز کلر آزاد میشود،وارد شده و از آنجا به ‌سوی بخش کاتدجریان می یابد.
نقش دیافراگم در این روش جدا ساختن محلول آب نمک از سود مایع در قسمت کاتد می باشد، جایی که گاز هیدروژن در آنجا آزاد می‌شود.
محصول خروجی فرآیند محلول رقیق آب ‌نمک و سود مایع است.
در این محلول معمولاً باید غلظت سود مایع به ۵۰ درصد رسیده و نمک آن حذف گردد.
سود کاستیک مایع به منظور غلیظ سازی به سمت سینی های نیکل سرریز
می شود
و با حرارت ۱۴۰۰ درجه سانتی گراد از سود مایع ۵۰ درصد به ۹۸ درصد تغلیظ می گردد،
به‌طوری‌که به ازای هر تن سود مایع در حدود ۳ تن آب تبخیر می گردد.
تولید سود مایع با روش غشایی 
رایج‌ترین روش تولید سدیم هیدروکسید الکترولیز آب ‌نمک در یک سلول غشایی است.
تفاوت این روش با روش دیافراگم این است که اطراف هر یک از الکترودهای قرار گرفته در محلول، به جای دیافراگم توسط غشا احاطه شده است.
آب نمک اشباع وارد محفظه اول رآکتور(جایی که گاز کلر آزاد می شود)
می گردد.
یون‌های کلرید توسط آند اکسید شده و با از دست دادن الکترون به گاز کلر تبدیل می‌شوند.
در قسمت کاتد، یون‌های مثبت هیدروژن که با تجزیه شدن مولکول‌های آب به دست می‌آیند،
توسط جریان الکتریکی به هیدروژن گازی احیا شده و یون های هیدروکسید تولید شده در محلول آزاد می‌شوند.
غشا نفوذ پذیر یونی در وسط سلول فقط به یون‌های مثبت سدیم اجازه عبور به سمت بخش دوم سلول می‌دهد
در حالی که یون های کلرید در بخش آند باقی می مانند.
در قسمت کاتد یون‌های هیدروکسید با یون‌های سدیم به‌ منظور تولید سدیم هیدروکسید واکنش می‌دهند.
سود به دست آمده به طور قابل توجهی دارای سدیم کلرید(نمک)کمتری
می ‌باشد
در نتیجه دارای خلوص و کیفیت بالاتری نسبت به روش تولید دیافراگمی بوده
و نیازی به فرآیند نمک زدایی ندارد.
تولید سود مایع با روش جیوه ای
در روش جیوه‌ای که به نام فرآیند کستنر- کلنر هم شناخته می‌شود،
محلول اشباع آب نمک در بالای یک لایه نازک از جیوه قرار می‌گیرد.
در این فرآیند جیوه به عنوان کاتد ایفای نقش کرده و با سدیم ایجاد شده در محلول برهم‌کنش نموده
و ترکیب مخلوطی از سدیم و جیوه (آمالگام) به دست می‌آید.
آمالگام سدیم-جیوه به طور پیوسته از رآکتور خارج شده و با آب واکنش داده می‌شود و منجر به تجزیه این مخلوط به سدیم هیدروکسید، هیدروژن و جیوه می شود.
جیوه به دست آمده به فرآیند جیوه ای باز گردانیده شده و کلر تشکیل شده در آند به شکل گاز از رآکتور خارج می گردد.
تولید سود پرک
سود پرک با استفاده از سود مایع تولیدی پتروشیمی‌ها طی فرآیند غلیظ سازی و تبخیر تولید می‌گردد.
فرآیند تولید سود پرک به این صورت است که ابتدا سود مایع ۵۰ درصد توسط تانکرهای مخصوص به کارخانه‌های تولید کننده سود پرک منتقل می‌شود
و پس از آن سود مایع طی فرآیند تولید در خطوط تغلیظ، ضمن تبخیر آب موجود در آن، با طی مراحلی و با دقت و نظارت دقیق به سود پرک جامد با خلوص ۹۹-۹۸ درصد تبدیل می‌گردد.
برای تهیه سود پرک با کیفیت با ما در ارتباط باشید.
www.araxchemi.com

بنزن چیست ؟

 

بنزن چیست؟

نام ماده:  سیکلو هگزاتری ان (cyclohexatriene)

نام تجاری:  بنزن(Benzene)

سایر اسامی : بنزول, روغن کربن, سیکلوهگزاترین, فنیل هیدرید
بنزن گسترده ترین ترکیب شیمیایی است که هم در فرآیند های طبیعی و هم در فرایندهای انسانی کاربرد دارد .

بنزن مایعی است بی رنگ با بوی خوش و خیلی سریع در هوا تبخیر می شود .
به راحتی در آب حل نمی شود و همچنین خیلی قابل اشتعال می باشد
بنزن متعلق به خانواده هیدروکربن‌هاست
هر مولکول آن 6 اتم کربن و 6 اتم هیدروژن دارد که یک آرایش حلقوی را بوجود می‌آورند.
اتم های کربن یکی در میان با پیوند دوگانه به یکدیگر متصل شده اند و فرمول شیمیایی بنزن
 C6H6 است .
این آرایش حلقه بنزن نامیده می‌شود که در بسیاری از ترکیبات از جمله آسپیرین و ماده منفجره تی.ان.تی نیز وجود دارد.
بنزن در طبیعت به دو ساختار صندلی و قایقی وجود دارد
 ساختار صندلی ان غیر قطبی بوده و ساختار قایقی قطبی می‌باشد.
 ترکیباتی که در ساختار خود دارای حلقه بنزنی باشند در خانواده هیدروکربن های آروماتیک قرار می گیرند. بنزن در ابتدا از طریق حرارت دادن و قطران زغال‌سنگ و سپس تبدیل بخار آن به مایع بدست می‌آمد اما امروزه بنزن را به مقدار زیاد از نفت خام استخراج میکنند.  

خواص فیزیکی و شیمیایی:

 

Molecular formula: C6H6

Molar mass: 78.11 g mol-1

Appearance Colorless liquid

Density :0.8765(20) g/cm3

Melting point :5.5 °C, 279 K

42 °Boiling point :80.1 °C, 353 K, 176 °F

Solubility in water 0.8 g/L @25 °C

Viscosity 0.652 cP at 20 °C

Dipole moment 0 D

Flash point :-11 °C

کاربرد بنزن

در تولید صنعتی پلی استایرن،لاستیک مصنوعی و نایلون
برای تهیه شوینده‌ها و رنگ‌ها.
برای ساخت دیگر مواد شیمیایی
برای ساخت پلاستیک ، رزین ، نایلون، و فیبر های سینتیتکی دیگر

برای ساخت بعضی از انواع روغن(نرم کننده) ، رنگ ها ، پاک کنندها ، داروها و حشره کش ها
روشهای تولید:

ریفرمینگ کاتالیستی: در این روش گروهی از هیدرو کربن ها با دمای جوش 60 تا 200 درجه سانتی گراد در حضور کلرید پلاتینیوم و یا کلرید روهیدیوم در دما 500 و فشار 8 تا 50 اتمسفر با هیدروژن ترکیب می شوند. محصولات نهایی پس از جداسازی شامل بنزن می شوند.

تولوئن هایدروآلکیلاسیون: در این روش تولوئن به بنزن تبدیل می شود.

تسهیم نامتناسب تولوئن: در واحدهایی که تولید تولوئن و زایلن هر دو مدنظر باشند این روش جایگزین خوبی برای روش هایدروآلکیلاسیون است.

کراکینگ بخار (steam cracking) : این روش راه مناسبی برای تولید اتیلن و سایر آلکن ها از هیدروکربن های خطی و بزرگ است. بنزن محصول جانبی بعضی از این واکنش ها از جمله پیرولیز گازوییل است.

چگونه در مواجهه با بنزن قرار می گیریم ؟

 هوای بیرون شامل مقدار کمی بنزن ناشی از دود سیگار ، ایستگاه های خدمات اتومبیل ، دود وسایل موتوری و انتشار مواد از صنایع می باشد

گازها ی (بخارات) فراورده هایی که حاوی بنزن هستند مانند سریش ها ، رنگ ها ، واکس و پاک کننده ها ،هم می توانند منابع مواجهه باشند

هوای اطراف زباله های خطرناک و ایستگاه های گاز شامل سطح بالایی از بنزن می باشند

کار کردن در صنایعی که بنزن استفاده می نمایند یا می سازند

 بنزن چگونه بر سلامتی ما تاثیر می گذارد ؟

استنشاق مقدار زیادی از بنزن می تواند باعث مرگ شود و همچنین می تواند باعث خواب آلودگی ، گیجی ،افزایش میزان ضربان قلب ، سردرد ، لرزش ، تشنج و بیهوشی شود .
خوردن و نوشیدن غذاهای حاوی مقدار زیادی از بنزن می تواند سبب استفراغ نمودن ، تحریک معده ، گیجی ، تشنج ، ضربان قلب سریع و مرگ شود .
عمده ترین اثر طولانی مدت بنزن (مزمن) اثر بر روی خون است ،
 بنزن سبب اثرات زیانباری بر روی مغز استخوان است و موجب کاهش گلبول های قرمز خون و نهایتا" منجر به آنمی می شود .
بنزن همچنین باعث خونریزی زیاد و موجب اثر بر روی سیستم ایمنی و باعث افزایش آلودگی می شود .